Er is al veel informatie op internet te vinden over de procedure en alle papieren enz. die nodig zijn om uw partner naar Nederland te brengen. Daarom vertel ik u liever hoe wij, Cubanen, een eerste reis naar Nederland ervaren. Zo kunt u voorbereid zijn en uw partner beter begrijpen. Er is veel hierover te vertellen, daarom krijgt deze post binnenkort een vervolg.

Enorme heimwee…

Aan de ene kant zijn Cubanen blij en opgelucht dat ze Cuba hebben verlaten, maar tegelijkertijd vinden ze het vreselijk om zo ver van Cuba te wonen.

Als eerste is er… de cultuurshock: Nederland en Cuba verschillen te veel. In veel aspecten zijn het zelfs tegenpolen…. Bovendien is Cuba ca. 40 jaar in een grote isolement geweest. Pas halverwege de jaren ’90 is hier enige verandering in gekomen. Het is erg moeilijk voor de gemiddelde Cubaan om hier te aarden. Vooral Cubanen die in Cuba weinig algemene ontwikkeling hadden, zullen hiermee geconfronteerd worden. Als men in Cuba bv. veel aan lezen deed (in boeken wordt immers verteld hoe de wereld elders  is) zal de cultuurshock ietsjes minder groot zijn. En dat brengt me meteen bij het volgende onderwerp…

Eenzaamheid, verveling en andere ongemakken…

Uw Cubaanse partner zal zich vervelen en eenzaam voelen (Tenzij u in staat bent om voor de hele duur van het verblijf van uw Cubaanze partner, vrij te nemen om veel dingen met hem/ haar te ondernemen) In Cuba wonen we met drie, soms zelfs 4 generaties in hetzelfde huis. Er is dus altijd iemand thuis om lekker mee te kletsen of samen dingen te doen (bv. huishoudelijke activiteiten of TV kijken) Het is niet gek dat we zo’n moeite hebben om ineens hier de hele dag alleen te zijn, bv. als Nederlandse partner een baan heeft en elke dag naar het werk moet.

Trouwens, wij Cubanen vinden het hier in NL (vooral in kleinere steden en dorpen) wel érg stil. En dan bedoel ik stil in beide zinnen, rustig en geluidsloos….. bijna eng.  ’s Avonds lijkt het net alsof je alleen in de wereld bent. Ook voelen Cubanen zich onveilig met al die glazen ramen. Natuurlijk weten we wel dat je die niet zomaar kunt inslaan, toch lijkt het voor ons gevoel alsof iedereen zo naar binnen kan, bijna alsof je in een etalage woont, of in een glazen huis. Bovendien vinden we het een beetje raar en vervelend dat iedereen zo naar binnen kan kijken.

Hoge telefoonrekeningen 

Tenzij u de enige manier heeft ontdekt om voor 5 ct p/ minuut naar Cuba te bellen, verwacht (zeker in het begin) hoge telefoonrekeningen. Hier kan ik kort over zijn, naar Cuba bellen is (over het algemeen) erg duur. Skype e.d. werken niet in Cuba. Maar dat had u waarschijnlijk al láng zelf gemerkt. En, mocht dit voor u nieuw zijn…. houd uw telefoonrekening in de gaten !!! 🙂

Update 2017: er zijn tegenwoordig een aantal apps die het mogelijk maken om met Cuba te bellen (ook met beeld erbij) Google eens IMO en Cuba Messenger, bijvoorbeeld. Cubaan(se) partner moet wel verbonden met wifi zijn (hier zijn er in Cuba kosten aan verbonden) 

Machisme en dubbele moraal:

Cuba is een land waar “machismo” historisch zeer diep geworteld zit in de maatschappij. Dat geldt trouwens voor heel Latijns-Amerika. De oorzaak daarvan moet gezocht worden in de Spaanse overheersing en de katholieke kerk, die zich nooit heeft laten voorstaan op een emancipatiediscours voor de vrouw. De invloed van het katholieke model was tot aan 1959 erg sterk. Daarna maakte Castro’s Communistische Revolutie korte metten met de Katholieke Kerk. Maar ruim 55 jaar revolutie hebben van “het nieuwe mens” niet voor elkaar gekregen dat die voorgoed gedag zegt aan macho-gedrag en de privileges van dubbele moraal (= ik mag zus of zo doen, maar jij niet; omdat ik een man ben en jij een vrouw) Als u een vrouw bent: wees gewaarschuwd!!! Meer over machismo leest u hier.

Uw trouwt als het ware ook met de familie van de Cubaan    

Wie met een Cubaan trouwt, trouwt ook met de familie van de Cubaan. Dus het huis van de Cubaan in Cuba zal altijd vol met familieleden zijn. Die zullen bv. onaangekondigd langskomen. Als u zelf andere plannen had (u wou bv. net weggaan) dan zal dat maar even moeten wachten. Wees alsook voorbereid om met enige regelmaat familieleden voor 1 – 3 maanden op bezoek in Nederland te hebben. Vergeet ook niet de “remesas” (maandelijks een vast bedrag geld sturen) of op z’n minst af en toe geld te verzenden. En als u het niet doet, dan zal uw Cubaanse partner dat wel doen, zodra hij/zij een baan heeft. Eventuele meningsverschillen over hoeveel geld men kan missen om aan financiële steun te besteden, kunnen voor onrust, stress en ruzie tussen u en uw Cubaanse partner zorgen.

Zware last die, in het buitenland wonen….

In het buitenland wonende Cubanen dragen een zware last. – Hoezo? Hoor ik u denken…..  Ja hoor, dit verschilt van persoon tot persoon en van familie tot familie, maar een ding is zeker: Cubanen die “afuera” wonen worden geregeld (bewuust of onbewust) door de familie onder druk gezet om ze (meestal financieel) te steunen. Dit kan erg rechtoe-rechtaan gaan of juist heel subtiel. Maar een druk is het wel. Dit veroorzaakt veel zorgen en stress, bij de Cubaan(se) zelf, en bij de partner van de Cubaan(se). Mijn familie is bij lange na niet van de ergsten, maar er is altijd wat. Ze vragen nooit rechtsreeks geld, maar ze laten het wel blijken. Ik moet zeggen dat ze dat vroeger nooit deden. Helaas zijn de prijzen de laatste jaren enorm gestegen. Mijn ouder’s zijn beide hoogopgeleid, maar hun pensioenen zijn nu ontoereikender dan ooit! Ook hebben mij al een aantal kennissen en een jeugdvriendin gevraagd of ik ze kan uitnodigen, om ze vervolgens hier in NL aan een Nederlander te koppelen. Want dat is, naar eigen zeggen, de enige kans op een beter leven. Dit maakt mij heel verdrietig, want ik zou iedereen willen helpen, maar het gaat gewoon niet. Ik kan het financieel niet opbrengen om de kosten voor al die uitnodigingen te betalen. Noch kan ik “remesas” aan alle familieleden, vrienden en kennissen sturen. En ze aan Nederlanders te koppelen is niet zo makkelijk (en ook geen goed idee, ik mag mij niet bemoeien met het liefdesleven van anderen) En daar sta ik…. voor de lastige taak om ze alles uit te leggen, en ze uit  hun droom te helpen, en dat is heel vervelend. Vaak geloven ze mij niet eens als ik vertel hoe duur en omslachtig het is om iemand uit te nodigen. En daarmee wordt de “vriendschap” beschadigd. Ze oefenen wel veel (emotionele) druk op mij uit, want de meeste beschouwen in het buitenland wonen als dé oplossing voor al hun problemen. Ze zeggen tegen mij dat hun toekomst in mijn handen is, enz…  Ik weet zeker dat uw Cubaanse partner de situaties die ik zonet heb beschreven zal herkennen! 

© Lourdes Cruz, 2015. U Bent welkom om dit artikel te delen (bv. op Facebook) te rebloggen, enz. omdat de bron altijd vermeld wordt. Gebruikt u echter copy & paste, vermeld mijn dan aub als auteur.  Ook op wat er online wordt geschreven bestaat ook zoiets als auterusrecht!